Νικολάι, Ότο

(Karl Otto Ehrenfried Nicolai, Κένιξμπεργκ 1810 – Βερολίνο 1849). Γερμανός συνθέτης. Αφού εργάστηκε ως οργανίστας στην πρωσική πρεσβεία της Ρώμης, πήγε στη Βιέννη όπου διορίστηκε διευθυντής ορχήστρας και τραγουδιού στο Karntnertortheater και, ύστερα από μια δεύτερη περίοδο παραμονής στη Ρώμη, αρχιμουσικός της αυλής. Στην αυστριακή πρωτεύουσα ίδρυσε τα Φιλαρμονικά κοντσέρτα, και επιβλήθηκε οριστικά ως διευθυντής ορχήστρας. Τέλος πήγε στο Βερολίνο, όπου, λίγο πριν από τον πρόωρο θάνατό του, διορίστηκε αρχιμουσικός της όπερας της αυλής. Από τα μελοδράματα του ξεχωρίζουν Ο Ερρίκος B’ (1839), Ο ιππότης του ναού (1840), Ροζαμούνδη της Αγγλίας (1839), Οδοάρδος και Γιλδίππη (1840), Ο επικηρυγμένος (1841), Οι εύθυμες κυράδες του Ουίνδσωρ (1849). Με αυτό το τελευταίο του έργο - του οποίου το λιμπρέτο στηρίζεται στο κείμενο του Σαίξσπηρ - είναι συνδεδεμένη η φήμη του N., ο οποίος, μαζί με τη λεπτή χιουμοριστική φλέβα και την προτίμηση του για το φανταστικό και το αισθηματικό στοιχείο, έχει και αξιοπρόσεκτες εκφραστικές αρετές. Ο Ν. συνέθεσε επίσης μια Λειτουργία σε ρε μείζονα, μία Ουβερτούρα και έργα για ορχήστρα και χορωδία.